فرقی میان کارگر و کارآموز در دریافت حداقل دستمزد وجود ندارد
کارآموزان در مدت زمانی که دوره‌ی کارآموزی خود را می‌گذرانند از کلیه مزایای قانونی که به کارگران تعلق می‌گیرد، برخوردارند.
مدت کارآموزی کارگران شاغلی که بر اساس قانون کار برای کارآموزی در یکی از مراکز کارآموزی پذیرفته می‌شوند، از هر لحاظ جزء سوابق کارگران محسوب می شود و این کارگران نیز مانند سایر کارگران شاغل در کارگاه در مدت زمانی که دوره ی خود را می گذرانند از کلیه مزایای قانونی مانند عیدی و پاداش، مرخصی استحقاقی و افزایش دستمزدی که توسط شورای عالی کار تصویب می شود برخوردار خواهند بود.
در قرارداد‌های کارآموزی موضوع بند الف ماده ۱۱۲ قانون کار، چنانچه کارآموز کارگری باشد که مطابق توافق کتبی نوشته شده با کارفرما به مراکز کارآموزی معرفی شده است، علاوه بر اینکه رعایت مقررات حداقل قانونی مزد الزامی است، مزد کارگر نباید از مزد ثابت و یا مزد مبنای وی در دوران قبل از اشتغال به کارآموزی کمتر باشد. کارآموزان باید بدانند که مدت زمان کارآموزی جزو سابقه کار آن ها محسوب خواهد شد.
چنانچه کارفرما قبل از پایان مدت کارآموزی، بدون دلیل موجه از ادامه دوره ی کارآموزی کارگر جلوگیری کند و از این طریق خسارتی به او وارد شود، کارگر می‌تواند به مراجع حل اختلاف مندرج در این قانون مراجعه و مطالبه خسارت کند.
در صورتی که کارآموز پس از اتمام کارآموزی خودش حاضر به ادامه کار در کارگاه نباشد، کارفرما می‌تواند برای مطالبه خسارتی که در قرارداد کارآموزی نوشته شده است به مراجع حل اختلاف موضوع این قانون مراجعه و تقاضای دریافت خسارت نماید.
افرادی که بر اساس قرارداد کارآموزی برای فراگرفتن حرفه‌ای خاص، برای مدت زمانی معین و مشخص که بیش تر از سه سال نباشد در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار اشتغال دارند، مشروط بر آنکه سن آن‌ها از ۱۵ سال کمتر نبوده و از ۱۸ سال تمام بیشتر نباشد، کارگر نوجوان محسوب می شوند که ساعت کار آنان از شش ساعت در روز نباید بیش تر باشد.
در قرارداد‌های کارآموزی باید محلی که دوره در آن سپری می‌شود نوع شغل و حرفه مشخصات فردی و سن کارآموز و تمام شرایط و قوانین و تعهدات مورد نظر کارفرما و کارآموز نوشته شود.
ماده ۱۱۲- از لحاظ مقررات قانون کار، کارآموز، به افراد ذیل اطلاق می‌شود.
الف - کسانی که فقط برای فرا گرفتن حرفه خاص، بازآموزی با ارتقاء مهارت برای مدت معین در مراکز کارآموزی و یا آموزشگاه‌های آزاد آموزش می‌بینند.
ب - افرادی که به موجب قرارداد کارآموزی به منظور فراگرفتن حرفه‌ای خاص برای مدت معین که زاید بر سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی توام با کار اشتغال دارند، مشروط بر آنکه سن آن‌ها از ۱۵ سال کمتر نبوده و از ۱۸ سال تمام بیشتر نباشد.
تبصره ۱- کارآموزان بند الف ممکن است کارگرانی باشند که مطابق توافق کتبی منعقده با کارفرما به مراکز کارآموزی معرفی می‌شوند و یا داوطلبانی باشند که شاغل نیستند و راسا" به مراکز کارآموزی مراجعه می‌نمایند.
تبصره ۲- دستورالعمل‌های مربوط به شرایط پذیرش، حقوق و تکالیف دوره کارآموزی داوطلبان مذکور در بند " ب " با پیشنهاد شورای عالی کار، به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی می‌رسد.
ماده ۱۱۳- کارگران شاغلی که مطابق تبصره یک ماده ۱۱۲ برای کارآموزی در یکی از مراکز کارآموزی پذیرفته می‌شوند. از حقوق زیر برخوردار خواهند بود.
الف - رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی قطع نمی‌شود و این مدت از هر لحاظ جزء سوابق کارگر محسوب می‌شود.
ب - مزد کارگر در مدت کارآموزی از مزد ثابت و یا مزد مبنا کمتر نخواهد بود.
ج - مزایای غیر نقدی، کمک‌ها و فوق العاده هایی که برای جبران هزینه زندگی و مسئولیت‌های خانوادگی به کارگر پرداخت می‌شود، در دوره کارآموزی کماکان پرداخت خواهد شد. چنانچه کارفرما قبل از پایان مدت، بدون دلیل موجه مانع ادامه کارآموزی شود و از این طریق خسارتی به کارگر وارد گردد، کارگر می‌تواند به مراجع حل اختلاف مندرج در این قانون مراجعه و مطالبه خسارت نماید.
ماده ۱۱۴- کارگری که مطابق تبصره (۱) ماده ۱۱۲ برای کارآموزی در یکی از مراکز کارآموزی پذیرفته می‌شود، مکلف است:
الف - تا پایان مدت مقرر به کارآموزی بپردازد و به طور منظم در برنامه‌های کارآموزی شرکت نموده و مقررات و آئین نامه‌های واحد آموزشی را مراعات نماید و دوره کارآموزی را با موافقت به پایان برساند.
ب - پس از طی دوره کارآموزی، حداقل دو برابر مدت کارآموزی در همان کارگاه به کار اشتغال ورزد.
تبصره - در صورتی که کارآموز پس از اتمام کارآموزی حاضر به ادامه کار در کارگاه نباشد، کارفرما می‌تواند برای مطالبه خسارت مندرج در قرارداد کارآموزی، به مراجع حل اختلاف موضوع این قانون مراجعه و تقاضای دریافت خسارت نماید.
ماده ۱۱۵- کارآموزان مذکور در بند " ب " ماده ۱۱۲ تابع مقررات مربوط به کارگران نوجوان مذکور در مواد ۷۹ الی ۸۴ این قانون خواهند بود، ولی ساعت کار آنان از شش ساعت در روز تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۱۱۶- قرارداد کارآموزی علاوه بر مشخصات طرفین باید حاوی مطالب ذیل باشد:
الف - تعهدات طرفین
ب - سن کارآموز
ج - مزد کارآموز
و - محل کارآموزی
ه - حرفه یا شغلی که طبق استاندارد مصوب، تعلیم داده خواهد شد؛ و - شرایط فسخ قرارداد (در صورت لزوم)
ز - هر نوع شرط دیگری که طرفین در حدود مقررات قانونی ذکر آن را در قرارداد لازم بدانند.
ماده ۱۱۷- مراکز کارآموزی توام با کار نوجوانان تا سن ۱۸ سال تمام (موضوع ماده ۸۰ این قانون) در صورتی مجاز است که از حدود توانایی آنان خارج نبوده و برای سلامت و رشد جسمی و روحی آنان مضر نباشد.
ماده ۱۱۸- مراکز کارآموزی موظفند برای آموزش کارآموز، وسائل و تجهیزات کافی را مطابق استاندارد‌های آموزشی وزارت کار و امور اجتماعی در دسترس وی قرار دهند و به طور منظم و کامل، حرفه مورد نظر را به او بیاموزند. همچنین مراکز مذکور باید برای تامین سلامت و ایمنی کارآموز در محیط کارآموزی امکانات لازم را فراهم آورند.
انتهای پیام/
نظرات شما