هر روز با یک شهید؛
اهمیت به نیاز معنوی از مهمترین ارکان زندگی است
از خواهرانم تقاضا دارم حجاب اسلامى خود را حفظ کنید؛ بیشتر نیاز معنویت داشته باشند تا نیاز به دنیا.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شهید غلامحسین اکبری جعفرآبادی در سال ۱۳۴۷ در روستای زواره دیده به جهان گشود و تحصیلات خویش را تا مقطع دیپلم به اتمام رساند و پس از چندی مجاهدت در جبهههای حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل آمد. در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را میخوانید.
«بسمالله الرحمن الرحیم»
و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
گمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته میشوند مردهاند، بلکه زندهاند و نزد خداى خویش روزى مىخورند.
ملتى که شهادت دارد اسارت ندارد. «امام خمینى»
با سلام و درود بر پیشگاه منجى عالم بشریت امامزمان (عج) و با سلام و درود بر امام خمینى نایب برحقش و با درود بر شما ملت شهیدپرور ایران و با درود بر شما رزمندگانى که در جبهههاى نور علیه ظلمت حماسه مىآفرینید. سخن و وصیتنامه خود را اینچنین آغاز مىکنم.
اول از پدرم و مادرم بهخاطر رنج و مشقتهایى که براى بزرگ کردن من کشیدهاند تشکر مىکنم و از اینکه نتوانستم قدر این نعمتهایى که از شما به من رسیده قدردانى بکنم معذرت مىخواهم. اگر من شهید شدم براى من از خدا طلب آمرزش کنید و از خداوند بخواهید که به شما در برابر مشکلات صبر و پایدارى بدهد.
دوم از بردارانم میخواهم که راه مرا ادامه بدهند و اگر از من بدى دیدهاند مرا به بزرگى خویش ببخشید.
سوم از خواهرانم تقاضا دارم حجاب اسلامى خود را حفظ کنید؛ بیشتر نیاز معنویت داشته باشند تا نیاز به دنیا.
و اما پیامى که به ملت ایران دارم این است که در مقابل سختیها پایدار و مقاوم باشند و از آنها میخواهم که امام را تنها نگذارند و اجازه ندهند کسانى که در جبهه هستند، خسته شوند و همیشه یاور مستضعفین و دشمن ظالمان باشند.
«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته» خدایا، خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
از عمر ما بکاه و بر عمر او بیفزاى، رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما، زیارت کربلا نصیب ما بگردان
انتهای پیام/
«بسمالله الرحمن الرحیم»
و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
گمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته میشوند مردهاند، بلکه زندهاند و نزد خداى خویش روزى مىخورند.
ملتى که شهادت دارد اسارت ندارد. «امام خمینى»
با سلام و درود بر پیشگاه منجى عالم بشریت امامزمان (عج) و با سلام و درود بر امام خمینى نایب برحقش و با درود بر شما ملت شهیدپرور ایران و با درود بر شما رزمندگانى که در جبهههاى نور علیه ظلمت حماسه مىآفرینید. سخن و وصیتنامه خود را اینچنین آغاز مىکنم.
اول از پدرم و مادرم بهخاطر رنج و مشقتهایى که براى بزرگ کردن من کشیدهاند تشکر مىکنم و از اینکه نتوانستم قدر این نعمتهایى که از شما به من رسیده قدردانى بکنم معذرت مىخواهم. اگر من شهید شدم براى من از خدا طلب آمرزش کنید و از خداوند بخواهید که به شما در برابر مشکلات صبر و پایدارى بدهد.
دوم از بردارانم میخواهم که راه مرا ادامه بدهند و اگر از من بدى دیدهاند مرا به بزرگى خویش ببخشید.
سوم از خواهرانم تقاضا دارم حجاب اسلامى خود را حفظ کنید؛ بیشتر نیاز معنویت داشته باشند تا نیاز به دنیا.
و اما پیامى که به ملت ایران دارم این است که در مقابل سختیها پایدار و مقاوم باشند و از آنها میخواهم که امام را تنها نگذارند و اجازه ندهند کسانى که در جبهه هستند، خسته شوند و همیشه یاور مستضعفین و دشمن ظالمان باشند.
«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته» خدایا، خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
از عمر ما بکاه و بر عمر او بیفزاى، رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما، زیارت کربلا نصیب ما بگردان
انتهای پیام/
نظرات شما