موج جدید مهاجرت افغان‌ها با تشدید جنگ و ناامنی/ پاکستان، ایران و ترکیه مقصد جدید مهاجران
به گزارش رادیو فرانسه، همزمان با افزایش ناامنی‌ها در افغانستان و افتادن مناطق بیشتری به دست طالبان، موج جدیدی از مهاجرت افغان‌ها آغاز شده است. پاکستان، ایران و ترکیه مقصد اصلی مهاجرتی شهروندانی است که دیگر، زندگی در افغانستان را ناممکن می‌بینند.
این پیش‌روی نظامی طالبان و نیز افزایش خشونت‌ها سبب شده تا شمار متقاضیان پاسپورت در کابل، به‌گونه بی‌پیشینه‌ای افزایش یابد.
به گفته وزارت کشور افغانستان، اخیرا شمار درخواست‌کنندگان پاسپورت افزایش یافته و روزانه حدود ۶ هزار جلد پاسپورت در سراسر افغانستان توزیع می‌شود.
هرچند آمار دقیقی در مورد تعداد شهروندانی که در ماه‌های اخیر افغانستان را ترک کرده‌اند در دست نیست، اما آمارهای وزارت مهاجرین افغانستان نشان می‌دهد که از شروع سال ۱۴۰۰ شمسی تاکنون، ۳۵ هزار خانواده به دلایل گوناگون به ویژه به دلیل افزایش جنگ و خشونت، در داخل افغانستان آوراه شده‌اند و اگر به زعم کارشناسان، وضعیت امنیتی به همین‌گونه ادامه یابد، ممکن شمارشان به چند برابر افزایش یابد.
بیشتر کسانی که این‌روزها در صف پاسپورت می‌ایستند، هدف ترک وطن، از هر راه ممکن را در سر دارند. هرچند افرادی که توان اقتصادی ندارند به دنبال آینده‌ای دور از جنگ، به جای گرفتن پاسپورت، خود و آینده خود را به دست قاچاقبران نامهربان انسان می‌سپارند. سفر دشواری که فقط تعداد انگشت‌شماری ممکن به امنیت و آرامش برسند.
در هفته‌های اخیر، جنگ داخلی در افغانستان با تشدید حملات گروه «طالبان» به مناطق تحت کنترل حکومت این کشور تشدید شده و اوضاع افغانستان را ناامن‌تر کرده است. تصمیم شتابزده «جو بایدن» برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از افغانستان، انتقادهای بسیاری را برانگیخته است. «جرج بوش» رئیس جمهوری پیشین آمریکا به تازگی در مصاحبه با تارنمای آلمانی «دویچه وله» گفت: خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان اشتباه است، زیرا بسیاری از مردم از جمله زنان و دختران از دست طالبان در رنج خواهند بود.
بوش در سال ۲۰۰۱ به بهانه مبارزه با تروریسم و دستگیری «اسامه بن لادن» رهبر شبکه تروریستی «القاعده» به افغانستان حمله کرد. برخی از کشورها بویژه انگلیس متحد اصلی ایالات متحده در این حمله و اشغال بود و از آغاز آماده‌سازی برای حمله، از اقدامات آمریکا پشتیبانی کرد.
انتهای پیام/
نظرات شما